نبودن تو یعنی...

صدای مرغان مهاجر این روزها یادآور کوچ نا به هنگام تویه عسلکم. راستی عسلک از آن دستگاهی که به من خبر شوم نبودن قلبت را داد متنفرم دیگر. مگر میشود آدمی قلب نداشته باشد؟ ان هم عسلکِ من؟ عسلکِ مادری که همه وجودش سرشار از عشق فرزندِ ندیده اش است. دیگر اعتمادی به هیچ کدام از این دستگاهها و آزمایشات ساخته دست بشر ندارم. و هرگز هیچ عسلکی را دست آنها نمیسپارم. من ایمان دارم، همچون ایمان به یگانگی خدا، که تو هر چند آرام و آهسته ولی داشتی قلب میگرفتی از خدای مهربانت. مگر میشود خدا از روج خود در همه بدمد به جز عسلک یک ماه و نیمه من؟! میدانی عسلک اصلا تو به مامانی رفته بودی حتما...که آهسته داشتی شکل میگرفتی. مامانی هم در همه کا...

سلام عسلک مامان... دلم حسابی برای خلوت کردن باهات تنگ شده بود. برای از تو گفتن و از روزهای بدون تو گفتن. هنوز از بعد رفتن تو که مریض بودم خوب نشده بودم که باباییت برنامه سفر گذاشت. هر چند من اصلا دلم سفر نمیخواست و حتی تا دقایق اخر قبل از رفتن دو دل بودم ولی رفتیم. یکشنبه صبح 9 شهریور به سمت تهران حرکت کردیم. خاله ام خیلی وقت بود دعوتمون میکرد و ما وقت نکرده بودیم بریم. ولی این بار گفتیم بعد 3 سال یه سر بریم تهران و خونه اونا. مسیر رفتنمون به تهران که فقط اتوبوبانه و کوه و مناظر خشک و چیزی برای گفتن نداره. و ما تا تهران فقط دو جا نگه داشتیم اونم برای صبحانه و نهار. ساعت 7 بود که رسیدیم تهران. چهارمین یا شایدم پنجمین بار بود که میرفتیم خون...

خداوندا !!!!!! دستانم خالي اند و دلم غرق در آرزوی داشتن فرزندی، يا به قدرت بي كرانت دستانم را توانا گردان، يا دلم را از این آرزوی دست نيافتني خالي كن . . . يا حق . . .   ...

93.5.30 از چهار روز قبل بود که شک نداشتم که عفونت رحمی گرفتم  چون درد داشتم ولی همسر طبق معمول گفت نه چیزی نیست. امروز بالاخره رفتم دکتر. مطب عجیبی داشت. خالی خالی بود. ولی الکی مریض و معطل میذاشت تا نگن دکتر مگس پرونه. بعد یه خانمی که رفته بود داروهاشو گرفته دوباره اومد و اون قبل من رفت تو تا دکتر طرز مصرفشونو براش بگه شاید. بعدم ن رفتم و بهش گفتم که 19 تیر کورتاژ شدم. و از 4-5 روز قبل درد دارم و از دیروز صبح  بدتر شده. بعد معاینه گفت عفونت رحمی و ادراری داری. و کلی برام امپول و قرص و داروی دیگه نوشت. از مطب که بیرون زدم زدم زیر گریه. ولی فقط اشکام میومد و شاید چون کوچه خلوت بود کسی ندید. داروخونه هم بغل مطب بود. داروها...

قبلا ها ویار برام فقط یه اسم بود...حس وجود یه موجود دیگه که از خود خودته برام بیگانه بود...و وقتی هم تو وبهای مختلف یا از زبون خانوما اینها رو میشنیدم درک کاملی ازش نداشتم .طبیعیه هم بود چون هر چیزی و باید خودت با پوست و گوشتت تجربه کنی تا دقیق بفهمی چیه. الان میدونم چیه. ولی قضیه چی بودنش نیست. قضیه اینه که الان خوندن یا شنیدن اینها مثل چاقو کشیدن رو زخم تازه منه. زخمی که درست حسابی نتونستم به کسی توضیحش بدم. حالا از ترس از دست دادنش یا از قولی که به همسرم دادم. نمیدونم. ولی حالا حداقل تو هستی که باهات حرف بزنم. میتونم صدات کنم. همین خاطره ات و اینکه بودی بهم این امکان و میده که صدات کنم و باهات درد دل کنم. روزای اول که فهمیدیم تو ...

امروز آخرین امتحان و دادم و خدا رو شکر فعلا تموم شدم تا ترم پاییز دوباره شروع بشه و این بار پایان نامه و درد سراش و دفاع و بعدا دوباره بیکار تو خونه بشینم. فعلا که مشغولیم به قول انسی جون. انسی جون گفتم یادش به خیر چقدر دلم برا کلاسای انسی جون تنگ شده برای انرژی مثبتش و هی تند و تند راه رفتنش موقع تدریس و خنده همیشه نشسته روی لبش. همینه دیگه زندگی میگذره. خوبیشم به همینه. نمیشه که سکون کرد. باید گذشت و رفت و عبور کرد. ذات آدمی همینه. ذات ذرات زندگی همینه. امروز که تموم شدیم حتی با بچه ها با هم خداحافظی هم نکردیم. جو کلاسمون خیلی سرده. اصلا مردم اینجا همه اینجورین. کلاس دوران کارشناسی هم خیلی از این بهتر نبود. اونم به خاطر حضور غ...