خوشحالم از داشتن دوستانی چون شما

سلام

سلام به همه دوستان عزیز مجازی و صد البته واقعی!

همتون میدونید که این مدت روزای سختی بر من گذشت. اما حضور شما و دلگرمی هاتون منو اروم کرد و صددالبته بالاتر از همه اینا لطف خدای بزرگم. حضور شما هم در زتدگیم لطف خداست. دوستان گلم رقی، لیلی، سارا ، الی، مریم، سعیده، و دیبا جون و خیلی دیگه از دوستاتیکه الان شاید حضور ذهن ندارم. این دوستان اکثر اوقات حالمو میپرسیدن و با حرفای قشنگشون بهم امید میدادن. بعد منم گفتم بلند شو دختر، دنیا به اخر نرسیده، تا مهربانی هست امید هم هست. پس خودتو نباز و بلند شو و یا علی بگو. یه مدت به خودت استراحت بده و بعد سرگرم کن خودتو. کاری کن مشغول بشی و بیکار نشین که هی فکر و خیال کنی.  

سارای گلم شعری که برام نوشتی و یادمه و فکر کنم از حافظ شیرازه: هرکه ترسد ز ملال اندوه عشقش نه حلال!